Herman van Brakel

Het gezin van Sallie en Hendrika van Brakel komt, vanuit Dordrecht in december 1935 naar Utrecht. Zij wonen eerst in Zuilen op de Herman Modedstraat 3 [1] en aan het begin van der oorlog verhuizen ze naar de Leidseweg 25. 

Herman heeft drie oudere zussen. Hij is maar liefst 11 jaar jonger dan zijn jongste zus. Herman heeft het syndroom van Down. Daarom gaat hij voor de oorlog naar het speciaal onderwijs: de school voor BLO (Buitengewoon Lager Onderwijs). Deze school heeft een hoofdgebouw in de Kruisdwarsstraat 6 en  de 'bezinkingsklassen', waar Herman naar toe gaat, is gevestigd op de Boorstraat 107.

Herman van Brakel [2]

 Herman blijft dus na september 1941 zijn school op de Boorstraat bezoeken. Na een oproep meldt vader Sallie zich in Westerbork. Achttien dagen later gaat hij op transport naar Auschwitz, waar hij op 26 oktober 1942 vergast wordt. Moeder Hendrika en zus Mietje willen onderduiken, maar zij kunnen Herman niet meenemen in de onderduik.[3] Hij komt terecht in psychiatrisch insituut het Apeldoornsche Bosch [4] in het kinderpaviljoen Achisomog. Het Apeldoornsche Bosch staat bekend als 'de jodenhemel', een veilige plek voor joden in de oorlog. 

 Paedagogium Achisomog 1935 [5]

Coby, de zus van Herman werkt ook op het terrein van het Apeldoornsche Bosch, maar op een andere afdeling. Op 21 januari 1943 verschijnt de SS en de Ordnungspolizei. Coby probeert haar broertje uit het kinderpaviljoen te halen, maar dat is afgesloten en Coby heeft geen sleutel. Zij kan niet anders dan zichzelf in veiligheid brengen. Ze duikt onder en overleeft de oorlog. [3]

Herman wordt samen met de bijna 1200 patiënten en personeelsleden naar het station in Apeldoorn gebracht en daar in een trein gepropt. Dat transport gaat rechtstreeks naar Auschwitz waar ze allemaal vermoord worden.

Een andere zus van Herman, Ida, overleeft ook de oorlog. Tussen Coby en Ida is het feit dat Coby Herman niet heeft kunnen redden altijd voor spanning tussen de zussen gezorgd.